Het gebeurt maar eens in de paar jaar: zoveel regen in korte tijd dat de wadi in onze gemeenschappelijke binnentuin echt volloopt. Meestal is de ronde bak-met-houten-paaltjes groot genoeg om het water dat op onze daken valt op te vangen.

Maar in deze natte februarimaand is het weer eens zover: we hebben een groot zwembad voor onze deuren. Misschien kan iemand het even nameten: is dit echt een 25-meter bad?
Net iets te ondiep om baantjes te trekken, maar je weet maar nooit hoeveel neerslag er nog gaat vallen in deze stormachtige tijden.

Tot een jaar of tien geleden was het gebruikelijk om hemelwater (regen, hagel, sneeuw) via een regenpijp rechtstreeks op het gemeentelijke riool te lozen. Sinds de gevolgen van klimaatverandering duidelijk worden moet het anders. Niet alleen wordt het gemiddeld warmer door onze door mensen veroorzaakte CO2-uitstoot, er zal in Nederland vooral ook meer regen gaan vallen. En soms een heleboel in heel korte tijd - vraag het maar na bij de Limburgers die langs de Geul wonen....

Veel gemeenten nemen maatregelen (zoals een tegeltax bijvoorbeeld voor mensen die met hun volledig stenen tuin al het hemelwater naar de straat laten stromen). In Hilversum is als eerste besloten dat bij nieuwbouw geen regenpijpen meer op het riool worden aangesloten. De eigenaren van de woning moet "het hemelwater op eigen terrein opvangen". Wij hebben daarvoor die wadi laten aanleggen.

Foto's: Max Putman

Het duurt nog een maand voordat de lente officieel begint. Maar in de gemeenschappelijke tuin van Almanswiede staan er al (of nog!) allerlei planten te bloeien. Uiteraard eerstelingen, zoals de sneeuwklokjes, maar ook struikhei, crocussen en vroege narcissen.

​Een lekker voorjaarsgevoel, vastgelegd door de jongste Almansweider (qua woonjaren), Bert Zantingh.